به گزارش شهرآرانیوز، «لیلی عاج» قبل از حضور در عرصه کارگردانی سینما سال ها به عنوان نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر فعالیت کرده است. او که دانش آموخته کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است و دوره تکمیلی فیلمسازی را در انجمن سینمای جوانان ایران گذرانده است، امسال با نخستین ساخته سینمایی خود با نام «سرهنگ ثریا» در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. عاج سال گذشته نمایش «بابا آدم» را با مضمونی درباره منافقین به صحنه برد و در «سرهنگ ثریا» هم به حضور سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در پادگان اشرف پرداخته است. «سرهنگ ثریا» تازهترین محصول سازمان هنری رسانهای اوج است که از زاویهای متفاوت به حضور سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در پادگان اشرف میپردازد. در ادامه گفتگوی شهرآرانیوز را با لیلا عاج به بهانه حضورش در چهل و یکمین جشنواره فجر بخوانید.
سال گذشته وقتی نمایش «باباآدم» را روی صحنه بردم طرح سینمایی«سرهنگ ثریا» را نیز نوشتم. پس از آن دنبال سرمایه گذار و تهیه کننده بودم و در نهایت سازمان سینمایی اوج پشتیبانی از این فیلم را بر عهده گرفت.
من این شانس را داشتم که برای تحقیقات به استان دیاله عراق سفر کنم و اردوگاه اشرف را از نزدیک ببینم. این امکان خیلی سخت فراهم شد اما خوشحالم اتفاق افتاد. سراسر سال ۱۴۰۰ را درگیر تحقیق و نگارش فیلم نامه «سرهنگ ثریا» بودم. این را هم بگویم وقتی درباره سازمان منافقین صحبت می کنی یک عمر طولانی دارد و همیشه به شوخی گفته ام عمرش از جمهوری اسلامی طولانی تر است زیرا سال ۱۳۴۴ تاسیس شده است. این سازمان بارها انقلاب ایدئولژیک داشته و بارها پوست اندازی کرده و تغییر روش داده است بنابراین خودش به تنهایی به عنوان یک گروهک انحرافی پر از درام است.
خیلی تفاوتی بین زن و مرد بودن قائل نیستم. سختی کارم فقط دمای هوا و کار با سالمندان بود زیرا بیشتر بازیگرانم سالمند بودند که در آن شرایط آب و هوایی و نیاز به فضای پر از خاک و غبار سخت بود. چندین تن خاک در فضا پخش کردیم.
ژاله صامتی انتخاب اول و آخرم بود. وقتی فیلم نامه را مینوشتم خانم صامتی را میدیدم، هنگام نگارش فیلم نامه دوستان کامنت می دادند که خانم صامتی از کمدی می آید ولی برای من وجه مادر بودن او اهمیت داشت، مادری که خیلی مامان و ایرانی باشد قصدم فقط نمایش یک مادر کاملا ایرانی بود.
صادقانه بگویم هیچ پیش بینی ندارم. امسال جشنواره فیلم اولی هاست و فیلمسازان و جوانان درجه یک و خلاقی حضور دارند. من از جهان تئاتر آمدم و احساس غریبگی می کنم با این حال خوشحالم که با تمام توانم کار کردم.